Αρνείται η Κομματική Οργάνωση του ΚΚΕ, στα Άνω Λιόσια να καταθέσει στεφάνι στην προτομή του Στρατηγού Λιώση, επειδή, λέει, ο Στρατηγός μετείχε στην εκστρατεία της Ουκρανίας από το 1918-1922, αλλά και υπήρξε αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού το 1943 στην Μέση Ανατολή και αργότερα στα Δεκεμβριανά.Πιστεύαμε ότι το ΚΚΕ από τις τάξεις του οποίου πολέμησαν και θυσιάστηκαν πολλά άξια τέκνα της πατρίδας, ξέρει να τιμάει τους αγωνιστές. Γιατί ο Στρατηγός Λιώσης υπήρξε ένας μεγάλος μαχητής που πολέμησε σε όλη του την ζωή στην πρώτη γραμμή της μάχης. Αφιερώνοντας τη ζωή του στην πατρίδα, πήρε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους, στον Ελληνοβουλγαρικό Πόλεμο, στην εκστρατείες της Ουκρανίας και της Μικρασίας, στον Ελληνοϊταλικό και Ελληνογερμανικό Πόλεμο και στη μάχη της Κρήτης.Τα γαλόνια και τα αριστεία ανδρείας που απέκτησε είναι ισάριθμα με τα τραύματα που αποκόμισε στο πεδίο της μάχης. Τα ηρωικά του κατορθώματα δεν περιγράφονται στο βιβλίο του «Η Ιστορία του 3ου Συντάγματος Πεζικού», αλλά στις διθυραμβικές εκθέσεις των ανωτέρων του που περιλαμβάνονται στον υπηρεσιακό του φάκελο. Τον αποκαλούν αληθή ήρωα «όστις επεδείξατο ευψυχίαν και τόλμην, βαθειάν κρίση και σύνεσιν, σθένος και διοικητικές εν γένει αρετάς».Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ο Στρατηγός Λιώσης δεν εξαργύρωσε στον στίβο της πολιτικής, τα επιτεύγματα του στα πεδία των μαχών. Παρέμεινε στρατιώτης, παρόλο που η στρατιωτική του δράση ήταν εφάμιλλη με του Πλαστήρα, του Κονδύλη, του Πάγκαλου και άλλων σπουδαίων στρατιωτικών που μεταπήδησαν στην πολιτική.Αυτό ακριβώς του χρεώνει το ΚΚΕ. Ότι παρέμεινε στρατιώτης και έπραξε πάντοτε το καθήκον του, υπακούοντας, στην εκάστοτε πολιτική ηγεσία. Άλλωστε στην Ουκρανία όπου βρέθηκε το 1919, έφερε μόνο βαθμό του Λοχαγού και δεν έριξε ούτε μια σφαίρα εναντίον των Μπολσεβίκων αφού οι Συμμαχικές Δυνάμεις, στις οποίες είχε ενταχθεί το Σύνταγμά του, ήταν μονίμως σε υποχώρηση…Αλλά το ΚΚΕ αδικεί τον Στρατηγό Λιώση για ένα ακόμα λόγο: Γιατί στα χρόνια του εμφυλίου ήταν από εκείνους που συνέστησαν μετριοπάθεια, ώστε να μη χυθεί αδελφικό αίμα και βοήθησε τα μέγιστα για να μην υπάρξουν αλληλοσκοτωμοί στην πόλη των Άνω Λιοσίων. Ανέπτυξε επίσης αξιόλογο φιλανθρωπικό έργο βοηθώντας φτωχούς μαθητές και συμβάλλοντας στην ανέγερση του Ιερού Ναού του Αγ. Κωνσταντίνου & Ελένης. Υπήρξε, κατά γενική ομολογία, σπουδαίος πολεμιστής και εξαιρετικός άνθρωπος. Κι αυτό του το αναγνώρισε ο τότε Κοινοτάρχης, εκφωνώντας μπροστά στο φέρετρό του τον επικήδειο λόγο. «Δεν είμαι εγώ που θα είπω ποίαν στρατιωτικήν αξίαν είχε ο Στρατηγός Λιώσης. Είμαι όμως αυτός που θα φωνάξω εκ μέρους όλων των συμπατριωτών μου, όσο μπορώ πιο δυνατά, ότι ήταν μ’ ένα λόγο ΑΝΘΡΩΠΟΣ» αναφώνησε ο ταπεινός Κοινοτάρχης. Επιβάλλεται λοιπόν να πάρει πίσω την κοντόθωρη και μικρόψυχη απόφασή του το ΚΚΕ. Όχι μόνο γιατί αδικεί τον Στρατηγό Λιώση, τουλάχιστον όσο αδίκησαν τους εναπομείναντες αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, εκείνοι που τους απαγόρευαν να παρελαύνουν στις Εθνικές Επετείους, αλλά και γιατί κινδυνεύει να κατηγορηθεί για ασυνέπεια. Ίσως κάποιοι από τους πεσόντες, που τα ονόματά τους αναγράφονται στο Ηρώον των Άνω Λιοσίων, να έχουν πολεμήσει στην Ουκρανία και την Μέση Ανατολή. Αυτό σημαίνει ότι το ΚΚΕ δεν θα καταθέσει ξανά στεφάνι στο Ηρώον;
ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ του ΚΚΕ
ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ της ΚΝΕ
Καταγγέλλουμε την επιλογή της Διοίκησης του Δήμου Άνω Λιοσίων να πραγματοποιήσει την ημέρα του εορτασμού της 25ης Μαρτίου, την κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Στρατηγού Λιώση.Η επιλογή αυτή προκαλεί τα δημοκρατικά αισθήματα του λαού των Άνω Λιοσίων, κάθε προοδευτικού ανθρώπου που εμπνέεται από τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.Προκαλεί, γιατί ο στρατηγός Λιώσης:
¡ Συμμετείχε την περίοδο 1918-22 στο εκστρατευτικό σώμα της Ουκρανίας, όπου η αστική τάξη της χώρας μας μαζί και άλλων χωρών, προσπάθησαν να πνίξουν στο αίμα το πρώτο κράτος εργατών, τη νεοσύστατη τότε Σοβιετική Ένωση.
¡ Συμμετείχε την περίοδο 1943-44 στις εκκαθαρίσεις κομμουνιστών και άλλων πατριωτών αξιωματικών και οπλιτών του Ελληνικού Στρατού στη Μέση Ανατολή που ενώ ζητούσαν να σταλούν στο μέτωπο, αιχμαλωτίστηκαν με την καθοδήγηση των Άγγλων ιμπεριαλιστών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
¡ Υπήρξε αρχηγός του ΓΕΣ το 1944 στην Αθήνα, όταν ντόπιοι εθνικόφρονες και ταγματασφαλίτες και ξένοι ιμπεριαλιστές ματοκύλησαν το λαό στα Δεκεμβριανά, ξεκινώντας τον εμφύλιο πόλεμο.
Άνω Λιόσια, 19/3/2010
