Είναι ο θηλυκός Μίδας του Θεάτρου. Ό,τι πιάνει γίνεται χρυσός. Από καλλιτεχνική κι όχι από οικονομική άποψη. Γιατί για την Καίτη Παπανίκα το χρήμα είναι, απλά,το μέσον επιβίωσης στην Οδύσσεια της καλλιτεχνικής της περιπλάνησης. Η πιο όμορφη, διαχρονικά, γυναίκα του ελληνικού θεάματος, έχει περάσει σε άλλη φάση. Ώριμη και κατασταλαγμένη, έχει εξελιχτεί σε μια, ας μας επιτραπεί ο όρος, εναλλακτική καλλιτέχνιδα. Απαλλαγμένη από το άγχος της καταξίωσης, την οποία έχει κατακτήσει από χρόνια, κατάφερε να πετύχει κάτι πολύ σημαντικό: Να κάνει η ίδια τις επιλογές για την δουλειά της. Επιλογές που για όποιον παρακολουθεί την δραστηριότητά της τα τελευταία χρόνια, γίνονται με τρία κριτήρια. Πρώτον την καλλιτεχνική αξία, δεύτερον το άγγιγμα ψυχής και τρίτον το κλίμα και τις ανθρώπινες σχέσεις που επικρατούν στην δουλειά. Παρεμπιπτόντως αξέχαστη θα μας μείνει η συγκλονιστική ερμηνεία της στο «ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΜΑΜΑ» ένα σπουδαία έργο, που δυστυχώς τα κέντρα διαμόρφωσης της κοινής γνώμης το πέρασαν στο ντούκου , κατά την λαϊκή έκφραση. Δεν ήταν η μόνη ποιοτική συνεργασία. Υπήρξαν κι άλλες, που εκτός από τον επιούσιο ,στην κυριολεξία, απέφεραν στην Καίτη, το πιο σημαντικό για έναν άνθρωπο που κάνει αυτή την δουλειά. Την ικανοποίηση για το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα στον εαυτό της και την ευχάριστη έκπληξη στους άλλους. Αυτή την έκπληξη δοκιμάσαμε την Κυριακή 18 Οκτωβρίου, όταν είδαμε την Καίτη σε ρόλο σκηνοθέτη, στην παράσταση «Ο Αγαπητικός της Βοσκοπούλας» που παρουσίασε ένα ερασιτεχνικό σχήμα,η θεατρική ομάδα του Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Ορχομενού. Μια ομάδα που έδωσε την εντύπωση ότι αποτελεί επαγγελματικό σχήμα, λόγω της εμπειρίας αλλά και της προσπάθειας που καταβάλλουν τα μέλη της. Μαζί τους η Καίτη βρήκε τον τρόπο να κάνει την δουλειά διασκέδαση και το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό. Οι θεατές «μπήκαν» στο έργο, χειροκροτώντας τις ατάκες των ηθοποιών, τους οποίους αντάμειψαν με ένα γενναιόδωρο χειροκρότημα στο τέλος. Δεν ήταν λίγοι, όμως η πάντα απαιτητική Καίτη δεν έμεινε ευχαριστημένη και υποσχέθηκε να ξαναέρθουν για μια παράσταση ακόμα. Θα είναι ευτύχημα, γιατί και ο θίασος αξίζει αλλά και το έργο, αφού πρόκειται για ένα κλασσικό έργο της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας. Εις πείσμα του καιρού που δεν επέτρεψε να ανέβει η παράσταση στα ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΕΙΑ, που πραγματοποιήθηκαν, όπως θυμάστε, στις αρχές Σεπτεμβρίου. Δεν είναι να σε θέλει ο Θεός, που προίκισε πλουσιοπάροχα με ομορφιά και ταλέντο την Καίτη. Είναι να σε θέλει και ο καιρός…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου